මාගේ දිව මාගේ සතුරා වේ: හිතෝපදේශයේ අර්ථය

හිතෝපදේශය "මාගේ දිව මාගේ සතුරා" සෑම කෙනෙකුම දැන සිටී. දැන් එහි අර්ථය හා භාවිත කිරීමේ නීති තේරුම් ගැනීමට අප උත්සාහ කරනවා. බොහෝ විට මෙම ප්රකාශය අනුමත නොකෙරේ.

අර්ථය

"මාගේ දිව මගේ සතුරා" යන ප්රකාශය, නීතියක් ලෙස, පුද්ගලයෙකු විසින් භාවිතා කරන විට, තමාට වෙලාවක් නොලැබීම හා සිතීමකින් තොරව රඳවා ගැනීමට නොහැකි වන අවස්ථාවකදී, ඔහු පසුතැවිල්ලට ලක්වන යමක් ගැන කතා කරයි. යමෙකු සහ, සමහර විට, කථිකයා ඉතා විවෘතව කතා කරන විට, එය වචනයෙන් වචනයක් නැති කෙනෙකුගේ සිත රිදවිය හැකි ය.

මිල ගණන්

"භාෂා මගේ සතුරා" යන යෙදුම සාහිත්යයේ භාවිතා කරන ආකාරය දැන් අපි බලමු. මේ කතාවේ සඳහන් කාව්යමය කථා බොහොමයක් බොහෝමයක්. ඔවුන් සම්භාව්ය හා නවීන ලේඛකයින් දෙදෙනාට අයත් වේ. නිදසුනක් ලෙස, V. Grossman ගේ කෘතියේ "කුක්" ලෙස සැලකිය හැකිය. එහි දී වීරයා වන ඇන්ඩ්රේ වෙමින්මොවිච්, ආගන්තුක පිටවීමෙන් පසු "මාගේ දිව මගේ සතුරා" ප්රකාශ කරන අතර, ඔහුට ඔහු ඉදිරියේ බොහෝ දේ කතා කළ අතර, ඔහු නියමිත වේලාවට ඔහු නතර නොකරන බවට පැමිණිලි කිරීම ගැන කණගාටු විය. ඔහු උමතු වී ඇති අතර, උගන්වන හා දොස් පැවරීමේ ආශාවක් ද ඇත. එම හිතෝපදේශය අහම්බෙන් සිදු වූ භේදනයක විස්තරය තුල ඔස්ටොව්ස්කිගේ නාට්යයේ "පැරණි මිතුරා" තුල දක්නට ලැබේ.

"මගේ දිව මගේ සතුරා" යන ප්රකාශය ලෙස්කොන්ගේ කෘතියේ "සිනහව හා ශෝකය" තුල දක්නට ලැබේ. මාමීන්-සිබිආරියෙක් ඔහුගේ වැඩ වලදී මෙම හිතෝපදේශය භාවිතා කළේය.

මූලාරම්භය

හිතෝපදේශයේ ආරම්භය ගැන දැන් අපි කතා කරමු. අතීතයේදී, හිතෝපදේශයේ සම්පූර්ණ අනුවාදය ක්රියාශීලීව භාවිතා විය. එය මෙසේ දිස්වේ: "මාගේ දිව මාගේ සතුරා ය; මනස කතා කරනු ඇත." ප්රකාශනයේ දෙවන කොටස ද අදහස් සහ ප්රකාශයන් තුළ ඇති වූ ආබාධයන් ගැන සඳහන් වේ. මීට අමතරව, ඇයට අනවශ්ය ලෙස කථා කිරීමේ පුරුද්දක් ඇති බව ඇය විස්තර කරයි.

පුරාණ කාලයේ සිටම මෙම ප්රකාශය මිනිසාට දනියි. එය රෝම සැටිසර්හි ජූව්ලාල්හි දක්නට ලැබේ. මෝඩයෙකුගේ භාෂාව ඔහු වෙනුවෙන් මරණයක් බව ඔහු පවසනවා. හිතෝපදේශයේ සඳහන් අදහස මහා ශ්රේෂ්ඨ මනුෂ්යයන්ගේ කථාවලින් පිළිබිඹු වේ. නිදසුනක් වශයෙන්, ප්ලුටාර්ක් තර්ක කලේ, හුදෙක් මිනිසුන්ගෙන් ඉගෙන ගන්නා සංවාදයක් වන අතර දෙවිවරුන්ගෙන් නිහඬ වීමයි.

නිහඬව සිටීමට ඇති නොහැකියාව කථා කිරීමට නොහැකිවීම සම්බන්ධයෙන් ඍජු සම්බන්ධයක් ඇති බව පබ්ලියස් සිරි තර්ක කළේය. භාෂාව බොහෝ විට සාධාරණ ලිංගික හැසිරීමේ සතුරා වේ. මේ අවස්ථාවේදී සොෆොල්ස් පවසන්නේ කාන්තාවන් අලංකාර කිරීම නිහඬ බවය. තෝමස් ෆුලර් විසින් අනුමත කරන ලදී. ඔහු තර්ක කළේ, නිහඬතාව හා කාන්තාවගේ හොඳම අලංකාරය වුවද, අවාසනාවකට මෙන්, එය පාහේ භාවිතා නොවේ.

F. බේකන් තර්ක කළේ නිශ්ශබ්දතාව ප්රඥාවේ දර්ශකය බවයි. සිඩ්නි ස්මිත්ට අනුව, සංවාදය රසවත් කරන වචන නොමැති වීමයි. ප්ලූසියස් සයිර් තර්ක කළේ බුද්ධිමත් නිහඬතාවක් මෝඩ සංවාදවලට වඩා හොඳයි කියාය.

පුරාණ කාලයේ දී, පළමුවන විරුද්ධකාරයා ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය. රුසියාව තුල තවත් සමාන ප්රකාශයක් තිබුනි. අවාසනාවන්ත භාෂාව සොයමින් සිටින අතර, මනසින් තේරී ඇති බව ඔවුහු පැවසූහ. ඇයගේ කෘතියෙහි එලේනා ආචිපොනෝවා "මම සහ භාෂාව. කවුරුන් කවුද? "ඔහු මෙම හිතෝපදේශය නිතරම යොමු දක්වමින් පවසා ඇති දේ සමඟ අසමසම සටනක් පවත්වයි. ඩබ්ලිව්. ගස්ලිට් නිහඬ සංඥාවක් ලෙස කතා කළා. මේ කතාවෙන් කියවෙන්නේ "මාගේ දිව මාගේ සතුරා" යන පරිච්චේදයෙනි.